Učenici su svoje ideje i spoznaje izražavali u raznim tehnikama i formatima, uključujući oblikovanje u digitalnom alatu i stop animaciju te su sudjelovali u planiranju i fotografiranju postava.
U sklopu projekta su najprije oblikovane vizualne poruke (u digitalnom alatu) principom rekompozicije i fotomontaže, koja je kao način građenja i kao tehnika u umjetnosti poznata više od stoljeća.
Učenici su tako vlastitu upućenost (i potragu za njom) te prisutne emocije i stavove vezane za prepoznatu klimatsku nestabilnost uobličili recikliranjem online dostupnih vizualnih materijala u nove „slike“ – gradeći njima svoje poruke, ponekad izrečene i kratkim tekstom.
One (u radovima osmih razreda) upućuju na globalno zatopljenje – otapanje ledenjaka, emisije stakleničkih plinova kao i na zagađenje okoliša i ugrožavanje živog svijeta.
Učenici šestog razreda su (također digitalno) intervenirali unutar vlastite fotografije ili fotografije vlastitog lika, što je uključivalo i prijedloge rješenja ublažavanja pojedinih klimatskih problema. Svi plakati, printani u većem formatu, su objedinjeni u prostoru.
U vrijeme Dana voda bila je složena i izložena velika kompozicija projekta, koja brojnim likovnim uradcima tonske gradacije (u motivu mora ili vode) prezentira jedinstven grupni rad ovog projekta. Tematski se suprotstavlja reinterpretaciji Leonardova čovjeka (u krugu ispucale zemlje) postavljenoj do nje (u hodniku ispred likovne učionice) nekoliko tjedana kasnije.
U istom prostoru, jedna druga velika kompozicija složena na Dan planeta Zemlje od uradaka pojedinačnih učeničkih kolaža s ljudskim obličjima („pozitivaca“ ili „negativaca“) ispred (netaknutih ili „oštećenih“) krajolika ujedinjuje svoje oprečnosti (lijepo-ružno, dobro-loše) u beskonačnoj priči o nemaru bez poznatog ishoda. Ova višemjesečno izložena i u vremenu kontinuirano nadograđivana prezentacija projekta je upravo završena.
